W Bari (we Włoszech) podczas drugiej wojny światowej zainstalowała się kwatera naczelnego dowództwa amerykańskiego lotnictwa.  Powiadają, że wielu amerykańskich lotników uratował Ojciec Pio podczas wojny.  Nawet głównodowodzący generał był świadkiem pewnego zadziwiającego epizodu.  Pewnego dnia generał chciał osobiście poprowadzić eskadrę bombowców w celu zniszczenia niemieckiego składu zaopatrzenia wojskowego w San Giovanni Rotondo. Generał opowiadał: „Gdy samoloty były już blisko celu, piloci ujrzeli na niebie postać zakonnika z uniesionymi rękami.  Bomby zwolniły się same i spadły w lasach.  Samoloty, również same i bez interwencji pilotów, zawróciły do bazy.”  Wszyscy się dziwili kim był ten mnich,  zdolny do rozkazywania maszynom.  Ktoś powiedział generałowi, że żyje mnich w San Giovanni Rotondo który potrafi czynić cuda.  Generał postanowił go odszukać zaraz po wyzwoleniu i dowiedzieć się czy jest to ten sam mnich którego wówczas widzieli w powietrzu.  Już po wojnie pojechał generał z grupą swoich pilotów do tego zakonu kapucynów.  Przy wejściu generał napotkał grupę zakonników, i od razu rozpoznał wśród nich tego który powstrzymał jego samoloty: był to właśnie Ojciec Pio.  Ojciec Pio podszedł do niego i spytał: „Czy to ty jesteś tym, który chciał nas wszystkich pozabijać?” Generał, którego uspokoiły słowa i wygląd Ojca, uklęknął przed nim.  Jak zwykle, Ojciec Pio mówił w dialekcie benewentyńskim, lecz generał był przekonany że mnich mówi po angielsku – to była jeszcze jedna niezwykła zdolność Ojca Pio.  Generał, który był protestantem, zaprzyjaźnił się z Ojcem Pio i przeszedł na wiarę katolicką.

Oto opowieść Ojca Ascanio:  “ Kościół byl wypełniony ludźmi.  Czekaliśmy na Ojca Pio który miał przyjść spowiadać grzeszników.    Wszyscy spoglądali na drzwi przez które miał wejść Ojciec Pio. Drzwi się jednak nie otworzyły, a natomiast zobaczyłem nagle Ojca Pio idącego ponad głowami ludźmi w stronę konfesjonału.  Gdy zbliżył się do konfesjonału nagle zniknął.  Po kilku minutach zaczął tam przyjmować spowiedników.  Nic nie mówiłem, myśląc że mi się przywidziało, lecz gdy się z nim spotkałem, zapytałem:  „Ojcze Pio, jak Ci się udało chodzić nad głowami ludzi?”  A On żartobliwie odpowiedział: „Zapewniam Cię, moje dziecko, jest to tak jak chodzenie po ziemi...”